Van Usedom naar Rugen

2 mei 
Het was vannacht slechts 2 graden. Met sokken en een warme fleece zijn we gaan slapen. Deze ochtend gebruiken we voor het noodzakelijke corvee.
's Middags fietsen we naar Peenemunde. In een afgelegen hoek van het eiland ligt dit godvergeten gehucht. Er is niets te beleven, maar toch kent iedereen het. Hier ontwikkelde de Duitse fysicus Werner von Braun in de jaren '40 de beruchte V1 en V2 raketten, waarmee ze op Londen schoten. Daarop besloten de Engelsen in augustus 1943 de raketbasis te bombarderen. Van het kleine vissersplaatsje was niet veel meer over, maar de werkplaatsen werden niet geraakt. In het geheim werd de ontwikkeling en de productie van de raketten ondergronds in de Harz voortgezet. Signant detail is, dat na de oorlog de Sovjetsoldaten het onderzoekscentrum en de machines in beslag namen, terwijl de Amerikanen het gehele onderzoeksteam van Von Braun mee namen naar Amerika, waar hun kennis ten dienste van het Amerikaanse ruimtevaartprogramma werd gesteld. Nu zijn de werkplaatsen een museum. Op het terrein staat een V1 raket, compleet met lanceerinstallatie. Een eindje verderop staat de beruchte V2 als een sigaar in het weiland. Zoveel krijgsgevangenen, die zijn omgekomen tijdens het bouwen van de raketbasis. Op de terugweg komen we langs de haven, waar nog een roestige onderzeeboot uit de 2e WO ligt. 
Door een bosrijk gebied fietsen we weer terug naar de camping in Karshagen.  Langs het fietspad liggen betonnen obstakels, die iets te maken hebben met de bevoorrading van de vroegere raketbasis. Ook staan er waarschuwingsborden. Ik moet erg mijn best doen om de tekst te kunnen ontcijferen, maar verlies daardoor mijn evenwicht. Slingerend rij ik het bos in en beland in de struiken. Van hieruit kan ik wel goed zien wat er op de borden staat: 
Achtung! Sie bevinden sich in einem Gebiet, das durch Munition aus dem 2.Weltkrieg belast ist. Bitte verlassen Sie diesen Weg nicht, es besteht Gefahr fur Leib und Leben! ....Tja.....

3 mei
Het schiereiland Usedom grenst aan het stadje Swinoujscie, dat in Polen ligt. Vanaf de camping is dat ongeveer 40 kilometer verder. We rijden met de camper over een smalle landtong met aan beide zijden uitgestrekte bossen naar Ahlbeck. Dit is het laatste Duitse plaatsje op het eiland. Het is niet onze bedoeling naar Polen te gaan, maar om de badplaatsen Ahlbeck en Heringsdorf te bekijken. Al vanaf begin 1800 kwam de Berlijnse bourgeoisie naar deze mondaine badplaatsen, hetgeen je kunt zien aan de prachtige 19e eeuwse villa's. We zijn verrast over de schoonheid van de plaatsjes en de gezellige sfeer. Er loopt een prachtig fietspad langs de wandelboulevard, waar sjieke hotels en luxe winkels het geheel een internationale uitstraling geven. De horeca doet er vandaag goede zaken, want de terrassen zitten overvol. Hier zie je geen McDonalds of Pizzahut, maar wel veel luxe ijssalons en de betere Italiaanse restaurants.
Er is een prachtige pier, waar veel horeca en merkwinkels op gevestigd zijn. Dit toont wel even anders dan onze pier in Scheveningen. Uit de wind en in het zonnetje houden we het wel uit op het terras op de pier, maar wat nuttigen die Duitsers hier allemachtig veel taarten!
Eind van de middag verlaten we het eiland. Het landschap is hier tamelijk vlak, het lijkt Nederland wel. We passeren kleine gehuchtjes en rijden door uitgestrekte loofbossen. Twee uur later stoppen we op een geschikte overnachtingsplek. 

4 mei
Greifswald is onze volgende bestemming. Dit Hanzestadje verkeert nog in "originele staat". Dat wil zeggen, dat het hoognodig moet worden opgeknapt. In de 2e Wereldoorlog is Greifswald weliswaar ongeschonden gebleven, maar in het DDR tijdperk is er weinig gedaan om de oude panden te behouden. Men is nu met een inhaalslag bezig en een deel van het centrum is al onder handen genomen. Je vindt hier prachtige staaltjes van gotische baksteenarchitectuur. Wij bezoeken de Nikolaikerk, die in de 12e eeuw werd gebouwd. Hij staat gedeeltelijk nog in de steigers, er moet nog veel aan gerestaureerd worden. In de kerk vind je naast moderne kunst ook prachtige, oude fresco's. Wij bezoeken ook het Pommersche Landesmuseum, dat een toonaangevende collectie schilderijen van grote meesters in huis heeft. Er is zelfs een zaal met Nederlandse schilders, zoals Frans Hals, Honthorst en van Helst. We kwamen ook nog een originele van Gogh tegen. Eigenlijk kwamen we voor de schilderijen van Caspar David Friedrich, die in 1774 in Greifswald werd geboren. Hij is de belangrijkste Duitse schilder uit de romantiek. Zijn schilderijen zijn een beetje mysterieus en tonen een hang naar spirituele bevrijding. Tijdens het DDR-regime moest men niets van deze schilder weten. 
 Greifswald staat momenteel in het teken van culturele ontmoetingen met Scandinavië. Deze streek was vroeger namelijk Zweeds grondgebied.
's Middags fietsen we langs de rivier de Rijck naar het gehucht Wieck om een Hollandse, houten klapbrug te bewonderen. Daarna vervolgen onze reis naar het stadje Stralsund, zo'n 40 kilometer noordelijker.

5 mei
Ook Stralsund is een juweel van een Hanzestad. Ze zijn hier na de Wende flink aan het restaureren geslagen, wat goed te zien is. Vanaf de camperplaats is het slechts 10 minuten fietsen naar de Altstadt, die sinds 2002 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Het Rathaus ligt aan de Alter Markt en is één van de mooiste bouwwerken van deze streek. Het dateert uit de 13e eeuw en vooral de zeven torentjes aan de voorkant zijn een plaatje. Het binnenhof loopt via een passage helemaal door tot aan de Nikolaikerk, die achter het Rathaus staat. Je kunt het een beetje vergelijken met onze Stopera, maar dan wat exclusiever met winkeltjes. Tot nu toe vinden wij deze Nikolaikerk de mooiste die we gezien hebben. Hij dateert uit de 13e eeuw en is prachtig gerestaureerd. Heel veel gebouwen werden in gotische, renaissance-en barokstijl gebouwd. Helaas hebben veel oude gebouwen WO II niet ongeschonden overleefd en tijdens de DDR heeft dit cultuurgoed nog meer te lijden gehad. De "baksteengothiek wandelroute" loopt door de Monchstrasse naar de Neuer Markt. Hier bevindt zich de Marienkirche, waarvan het gotische schip enorm hoog is en het orgel werkelijk schitterend. We strijken hier neer om wat de eten en onze reisblog bij te werken, maar hebben al na 30 minuten geen WIFI meer. 
We staan met onze camper bijna onder de Rugenbrucke. Deze is meer dan 4 km lang en 128 meter hoog en daarmee de langste brug van Duitsland. De brug gaat -uiteraard- naar het eiland Rugen en daar willen wij vandaag ook heen. We rijden langs twee grote binnenmeren, de Grosse- en de Kleine Jasmunder Bodden dwars door het Nationale Park naar een camperplaats aan de noordkant van het eiland. Zweden ligt slechts 100 km noordelijker.