Leipzig en de vreedzame revolutie

23 en 24 mei
Soms lopen dingen heel anders dan je verwacht. Waren we van plan om na aankomst in Leipzig de stad al fietsend te verkennen, zitten we opeens in de Thomaskerk naar één van de beste jongenskoren van Duitsland te luisteren. Het Thomaner jongenskoor zingt er op vrijdagvond motetten en cantates van Johann Sebastiaan Bach. Op het plein vóór de kerk zie je zijn standbeeld op het wachtend publiek neerkijkend. Bach was destijds cantor in de Thomaskerk en zo lang bestaat dit jongenskoor al. Deze avond worden naast Bach, liederen gezongen van Mendelsohn Bartholdy, Johannes Brahms en Max Reger. De kerk zit stampvol en het koor zingt wonderschoon. Buiten gekomen wacht de volgende verrassing op ons: alsof we in Buenos Aires zijn wordt hier zomaar op straat de tango gedanst. Onze avond kan niet meer stuk. 
Leipzig is geen bijzonder mooie stad, maar het heeft wel zijn charme. De binnenstad is ronduit gezellig. Dat komt ook doordat het een onderwijsstad is en er veel jongeren wonen. Aan de universiteit van Leipzig zijn heel wat beroemdheden afgestudeerd, zoals Goethe, Fleming, Lessing en Nietzsche. Onze camperplaats ligt in een buitenwijk van Leipzig en om in het centrum te komen moeten we eerst twee parken door fietsen - waar we prompt meerdere keren verdwalen  - een brug over de Elbe nemen - alle remmen los en dan afdalen langs het Hauptbahnhof. Vergis je niet, dit is het grootste spoorwegstation van Europa. Het is werkelijk gigantisch van afmeting doordat het eigenlijk twee stationshallen zijn. Vroeger had je er namelijk twee spoorwegmaatschappijen - een Pruisische en een Saksische - naast elkaar zitten. Er staan nog wel een aantal prachtige gebouwen in Leipzig, zoals het oude raadhuis, het operahuis en veel musea. Wij willen graag de Nikolaikerk bezoeken en het museum in der 'Runden Ecke'. In de Nikolaikerk zijn in 1989 de geweldloze protestdemonstraties tegen het DDR staatsbestel begonnen, die uiteindelijk hebben geleid tot de val van de muur.  Iedere maandag waren er protestmarsen, waar steeds meer mensen aan meededen. Uiteindelijk liepen er 70.000 demonstranten mee, waarna de protestdemonstraties oversloegen naar Berlijn. Op dit moment is er een fototentoonstelling in de Nikolaikerk. Deze is gewijd aan de Oekraïense  protestdemonstraties van december en januari jl. in Kiev.
In het gebouw waar nu het museum in der 'Runden Ecke' is, was tot 1989 het districtsbestuur voor staatsveiligheid van Leipzig gevestigd. Op deze plek is nu de permanente tentoonstelling "Stasi - Macht en Banaliteit" ondergebracht. Hier kun je zien hoe de communistische geheime politie te werk ging, hoe diep deze in de privé-sfeer van de burger binnendrong en de meeste elementaire mensenrechten schond. Wij hebben steeds beelden uit de film "Das Leben der Anderen" op ons netvlies staan. Als we buiten komen staan er twee politiebusjes met zwaailichten voor de deur. Is dat even schrikken, je zit toch nog enigszins in een beklemmende gemoedstoestand. Ongeveer 30 politiebusjes passeren ons en dan zien we een grote protestdemonstraties langskomen. Het is een demonstratie tegen het vluchtelingenbeleid. Het gaat er opnieuw vreedzaam aan toe en dit zijn allemaal jongelui die meelopen. Zullen we in Amsterdam ooit nog zulke idealistische demonstraties zien? Ik betwijfel het.