Schwerin en Oranienburg

15 mei 2014

 We camperen op de parkeerplaats het kasteeleiland in de Schweriner See. Ons uitzicht is het leuke optrekje waar destijds de opa van prinses Beatrix is geboren. In 1901 trouwde onze koningin Wilhelmina met deze Hendrik van Mecklenburg-Schwerin. Nooit eerder hebben we in zo'n koninklijke ambiance overnacht. De Graven van Schwerin moeten een zwak hebben gehad voor camperaars om hun voortuin voor ons open te stellen. Van hieruit wandel je zo het imposante kasteel binnen. Deze avond staat in het teken van een soort dam tot damloop. Wij zitten, onder het genot van een drankje, in onze Betty op de 1e rang. Het is een zwaar parcours dat men heeft uitgezet en de regen komt met bakken uit de lucht. Gelukkig doen brandweer en vrijwillige hulpdiensten er alles aan om het voor de deelnemers aantrekkelijk te maken. Ook wij doen enthousiast mee door iedereen aan te moedigen. De volgende ochtend - het is zondag - worden we gewekt door een fanfare.Vervolgens worden we getrakteerd op een optreden van de plaatselijk volksdansvereniging, line-dancers en streetdancers. Ook is het een plaatselijke autodealer gelukt om zijn hele wagenpark voor onze camper uit te stallen. Kijk toch eens aan: het anders zo rustige parkeerterrein is veranderd in een grote kermis, waar we nu zelf een attractie zijn geworden. We kunnen gelijk onze slag slaan op de trudelmarkt en een ontbijtje met bier en currywurst nuttigen. Dat dan weer wel. 
We brengen de hele middag door in het kasteel, de orangerie en de tuinen. Het kasteel is gebouwd in de 16e eeuw in renaissancestijl. In de loop der eeuwen is het verbouwd en uitgebreid tot zijn huidige vorm. Door zijn imposante uiterlijk met allemaal torentjes doet het je denken aan een sprookjeskasteel, maar feitelijk is kasteel Chambord in Frankrijk de inspiratiebron geweest. Het museum bevindt zich op de tweede en derde etage. De vertrekken zien er werkelijk schitterend uit met kunstzinnig ingelegde vloeren, decoratieve wanden en rijkelijk bewerkte plafonds. Sommige vertrekken zijn compleet ingericht met schilderijen, beelden, meubels, wapens, juwelen en porseleinen gebruiksvoorwerpen. Pronkstuk van het interieur is de troonzaal met een prachtig versierd plafond. Rond het kasteel ligt een sfeervolle tuin met reusachtige platanen. In de orangerie proeven we van de heerlijke taartjes en bewonderen we de prachtige rozentuin, die nu vol pioenrozen staat.
Het staatsmuseum van Schwerin herbergt een grote collectie schilderijen van o.a bekende Hollandse en Vlaamse meesters, maar je vindt er ook werken van moderne kunstenaars. Het gebouw dateert uit dezelfde periode als de beroemde Schwerinse schouwburg, waar het Mecklenburgse Staatstheater is gehuisvest. Vanwege het slechte weer hebben we niet veel meer kunnen zien van deze prachtige stad. Onze indruk is dat het hier allemaal wat verzorgder en luxueuzer is dan de andere Hanzesteden.
De volgende overnachting is Oranienburg. Hier waren wij al eerder en ook nu staan we pal tegenover een kasteel, slot Oranienburg. Het is een prachtige camperplaats aan een intiem haventje waar een nogal kitscherig aandoende replica ligt te dobberen. Het is het nagebouwde staatsjacht Sehnsucht - uit 1678 -  van de keurvorst FriedrichWilhelm. Slot Oranienburg werd gebouwd in de 17e eeuw en was bestemd voor Friedrich Wilhelm's echtgenote, Louise Henriëtte, prinses van Oranje. Net als Schwerin heeft ook Oranienburg een link met ons koningshuis. Verder heeft dit stadje niet zoveel te bieden, de horeca is zeer slecht vertegenwoordigd en van WIFI hebben ze nog nooit gehoord. Er is gelukkig wel een Duitse Gamma en dus kan mijn dag niet meer stuk. We hebben namelijk een kleine lekkage bij het dakluik, dat dichtgekit moet worden. Zo'n doehetzelf winkel heet hier Bauhaus, niet te verwarren met de Bauhausschool.  
 In een buitenwijk van Oranienburg bezoeken we de gedenkplaats van het concentratiekamp Sachsenhausen. Tijdens WO II hebben hier 200.000 mensen uit 47 landen gevangen gezeten. Ondanks dat het geen vernietigingskamp maar een arbeidskamp was, heeft de helft van de gevangenen het niet overleefd. Later werd bekend dat de Sovjets het kamp na de bevrijding nog jaren hebben gebruikt om de wreedheid tegen andersdenkenden te kunnen voortzetten. Op het ommuurde en met prikkeldraad omgeven terrein vind je het museum en een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Van de 68 barakken die hier stonden zijn er nog een paar blijven staan, waardoor je een goed beeld krijgt van de verschrikkingen die hebben plaatsgevonden. Het zijn beelden die op je netvlies blijven staan.
De volgende middag, het is inmiddels woensdag, rijden we naar Berlijn. Vanavond zullen we Alexandra van het vliegveld ophalen. Zij komt 5 dagen bij ons logeren. 
Mijn reisverhalen lopen steeds behoorlijk achter in de tijd vanwege het ontbreken van WIFI. Toch hoop ik dat jullie blijven reageren, want daar geniet ik dan weer van. Het verslag over Berlijn volgt spoedig.