Pylos en Methoni

21 september

Tot nu toe vinden wij Pylos, in de baai van Navarino, het mooiste stadje van de westkust van de Peleponnesus. Bij binnenkomst van de hoger gelegen weg is het schilderachtige haventje en zijn tegen de berg aangebouwde witte huisjes adembenemend mooi. In deze baai heeft de slag van Navarino plaatsgevonden. Engelse, Franse en Russische schepen versloegen in 1827 de machtige  Turks/Egyptische vloot van Ibrahim Pasja. Na deze zeeslag werd Griekenland bevrijd en werd onafhankelijk. Het verhaal gaat dat de strijd begon met een vergissing. De geallieerden wilden Imbrahim alleen intimideren, zodat hij uit de baai zou vertrekken. Maar toen er werd teruggeschoten ontstond er een grote zeeslag waarbij de Turks/Egyptische vloot bijna geheel zonk. 

De baai van Navarino wordt door het kleine eiland Sfaktiria afgeschermd van de zee. Hier liggen de graven van de gesneuvelde filhellenen en kan men de wrakstukken van de schepen zien. Hier ligt ook Paul Marie Bonaparte, die door zijn neef Napoleon was opgedragen om deel te nemen aan de Griekse onafhankelijkheidsoorlog. Toen zijn schip een aanval op de Turkse vloot wilde uitvoeren, spoedde hij zich naar zijn kajuit om zijn wapen op te halen en schoot zichzelf per ongeluk dood.

De reuring in Pylos zelf vind voornamelijk plaats op het met arcades omzoomde plein en de boulevard. Er zijn verschillende terrasjes en onder een reusachtige plataan van meer dan 150 jaar oud kun je heerlijk relaxen onder het genot van een café freddo.

Straatverkopers proberen van alles aan de man te slijten, van hoofdkussens tot nephorloges. Na deze taferelen enige tijd aanschouwd te hebben gaan we terug naar Betty, die op de kade geduldig op ons staat te wachten.
We rijden nu door een streek waar voornamelijk olijven worden verbouwd. Zover het oog rijkt zien we alleen maar olijvenboomgaarden. 

Vanaf Pylos is Methoni de eerste plaats die we tegenkomen. We zullen hier het Venetiaanse fort en de Bourdzi toren bezichtigen. Vanaf de middeleeuwen werd Methoni bekend om haar strategische ligging en werd eerst door de Byzantijnen bezet, daarna door de Turken en nog later door de Venetianen. De Bourdzi toren is in de loop der eeuwen voor verschillende doeleinden gebruikt. Als uitkijkpost, als schuilplek voor de inwoners, als gevangenis en als kruitmagazijn voor de Turken.
Daarna vervolgen we onze weg richting Koroni via een mooie route die langs zee voert. We worden beloond met vergezichten op de onbewoonde eilandjes voor de kust.  Als we Finikounda binnenrijden valt ons oog op een verbodsbord speciaal voor campers. Die mogen hier niet parkeren en ook niet stoppen. Vermoedelijk ingegeven door de plaatselijke campinghouders. En dat zijn er nogal wat in dit dorpje. Dat komt natuurlijk door de perfecte ligging en de mooie zandstranden.

Wij rijden dus maar snel door tot Koroni. Hier zullen we op een camping overnachten.