Peloponnesus

15 september. 
Na het ontbijt rijden we naar het centrum van Nafpaktos en parkeren aan de kade achter een Duitse camper.

Het Berlijnse echtpaar adviseert ons het fort te beklimmen vanwege het indrukwekkende panorama over de Golf van Korinthe. Wij gaan eerst maar eens het stadje verkennen.

Nafpaktos heeft een kleine gezellige haven, beschermd door een omwalling. We zien dat er in en op de omwalling beelden van Spaanse strijders zijn afgebeeld en lezen dat hier in het jaar 1571 de zeeslag van Lepanto plaatsvond. Een alliantie van Spanje, het Vaticaan, Venetië en de ridders van Malta leverden strijd tegen de Turkse troepen. Lepanto was de naam die de Venetianen gebruikten voor Nafpaktos. Het fort laten we links liggen, het is veel te warm om te klimmen. We strijken neer op een terrasje om naar mensen te kijken. Eindelijk weer eens een plaatsje waar het gezellig druk is. 
Het is al ver in de middag als we de oversteek naar de Peloponnesus nemen.

De nieuwe brug bij Rio is prachtig, maar je moet er wel 14 euro voor neertellen om aan de overkant te komen. Hij werd gebouwd met het oog op de Olympische Spelen in 2004 en de pijlers hebben de vorm van een vlam. De brug is ruim 2 kilometer lang en zou bestand moeten zijn tegen een aardbeving. 
Vanaf de brug kunnen we Patras - de 3e stad van Griekenland - goed zien.

Wij laten deze stad links liggen en rijden richting Kato Achaia. Aan het strand ligt de rustige camping Kato-Allisos. We staan hier met slechts 5 andere campers en dat schept een band.

Tentkampeerders kom je  in Griekenland haast niet tegen. Hooguit een eenzame backpacker met zo'n wegsmijttentje. Om op het strand te komen moet je via een lange trap naar beneden. Toch wagen we ons aan de afdaling, want de zee lonkt. 

Na  deze verfrissingsduik laten we de wasautomaat van de camping draaien en onze apparaten opladen. Dat is tegenwoordig een heel karwei: 2 fietsbatterijen, 2 smartphones,  fototoestel, electrische tandenborstel, I-pad, e-reader, I-pod, scheerapparaat en 2 geluidsboxjes. Alleen al om die reden moeten we om de paar dagen een camping opzoeken. Onze zonnecollector zou dit nooit kunnen leveren. .
Zoals bijna op iedere camping hebben we nu ook weer bezoek van een poezenfamilie. Het is een drieling, zo schattig. We eten vandaag met z'n allen biefstuk.

'S Nachts slapen ze in onze campingstoelen. Ik zou ze zo willen meenemen, maar of onze katten dat goedvinden betwijfel ik.