Olympia

16 september. 
Het is zwaar bewolkt als we wakker worden en later valt de regen zelfs met bakken uit de lucht. Dat is balen, we hadden het beddengoed en de handdoeken willen wassen. De voorspelling blijft voor de hele dag slecht en daarom gaan we maar rechtstreeks naar Olympia. Om over opgravingen te wandelen moet het niet te warm zijn en bij regen kunnen we altijd nog in het Archeologisch Museum terecht.  

Het dorpje Olympia is klein en erg toeristisch. Het barst er van de souvenirwinkeltjes, hotels en restaurants. De opgravingen en de verschillende musea liggen iets daar buiten op een heuvel. We kopen een combi-ticket, waarmee we naar het museum en naar de archeologische vindplaats kunnen gaan.  Één normale voor mij en één speciale voor Henk. Hij mag tegen gereduceerd tarief de oudheden bekijken vanwege zijn leeftijd....haha.     
Om te beginnen bezoeken we het museum. Hier zijn twaalf zalen met heel uiteenlopende onderwerpen: prehistorische, geometrische en archaïsche zalen en verder nog de klassieke zalen, de Hellenistische en Romeinse zalen.
In de grote zaal vind je aan de ene kant Zeus staan, die toeziet op de start van de wagenren tussen Pelops en Oenomaos, de mythische stichter van de Olympische Spelen. Aan de andere kant zien we dronken Centauren, die vrouwen proberen aan te randen en die zich fel verweren. Er is een mooie verzameling bronzen votiefdieren, die zijn gevonden bij het altaar van Zeus. Ook aardewerk en bronzen reliëfs uit de 7e eeuw v.C. En heel veel driepotige ketels en ketelornamenten met griffioenskoppen. Verder worden er wapens en helmen geëxposeerd, dit waren in Olympia favoriete offers van atleten aan Zeus.
In de achterste zaal een afbeelding van Zeus, die Gonymedes ontvoert. 
Voor de Hermes van Praxiteles is een aparte zaal ingericht. Wow, wat een goddelijk lichaam heeft die man! Hier zien we hem met baby Dionysos op zijn arm, die hij in veiligheid brengt, weg van de jaloerse Hera.
Ondertussen is het buiten droog geworden en gaan we naar de archeologische vindplaats.
Bij binnenkomst lopen we tegen het Gymnasium aan, waar de lopers trainden.  Er is niet veel meer van te zien. We komen langs het Palaestra, oefenplaats voor het worstelen en boksen. Het Atelier van Fidias, welke het beroemde beeld van Zeus maakte, wat werd beschouwd als één der zeven wereldwonderen. Het Leonidaion, waar de atleten logeerden en het Bouleuterion, waar ze de eed moesten afleggen voor de magistraten en het altaar van Zeus voor ze aan de proeven begonnen. De Zeustempel is het interessantste gebouw, er zijn nog resten van een mozaïek zichtbaar. Onder de ruïnes van de Heratempel, wat het oudste gebouw zou zijn, werd destijds de Hermes van Praxiteles gevonden . Iets verderop staat het altaar van Hera, waar de Olympische vlam brandt. Als laatste komen we bij het Stadion, waarvan de toegang wordt gevormd door een lange overwelfde gang. Aan de zijkanten op de hellingen was plaats voor zo'n 20.000 toeschouwers. Die toeschouwers waren allemaal mannen, omdat vrouwen de naakte atleten niet mochten bewonderen.... Alleen de priesteres van Demeter, godin van de vruchtbaarheid mocht naar binnen. De geluksvogel!
Eigenlijk is de vindplaats niets anders dan een verzameling oude brokstukken en ruïnes. Het zijn de gevonden geschriften en de verhalen erom heen, die het oude Olympia weer tot leven brengen. Maar bij het zien van de opgravingen heb je wel veel fantasie nodig om dichterbij dit rijke historische verleden te komen.
Het is al zes uur als we de vindplaats verlaten en ik ben helemaal kapot. Betty staat gelukkig niet zover weg en even overwegen we nog om hier maar te overnachten. Naast ons staat een Belgische camperaar met hetzelfde idee. Alsof telepathische krachten in het spel zijn staat daar opeens de politie voor de deur. Kamperen is op de parkeerplaats verboden, we moeten dus weg. Ondertussen komt de regen weer met bakken uit de lucht. De Belg en wij, we gaan toch maar een camping opzoeken.  

We willen geen gedonder, het onweert al genoeg