Mesolongi en Nafpaktos

14 september.

Ons plan is om vandaag zuidelijker richting Nafpaktos te gaan. We nemen een mooie kustweg met aardige kreekjes om een duik te nemen. Later op de dag  komen we op een route met veel marmergroeven, die de omgeving er niet mooier op maken. 

Via  Etoliko passeren we de zoutpannen van Mesolongi, waar veel watervogels leven. Het is een natuurreservaat. In Mesolongi zetten we Betty op een parkeerplaats en halen de fietsen van de drager. We rijden door de smalle straatjes en komen terecht op een boerenmarkt. Hier scoren we voor 4 Euro zoveel groente en fruit, dat we wel een week vooruit kunnen. Op het centrale plein bestellen we een café freddo. Dat vinden we altijd heerlijk als het zulk warm weer is. Terug bij het parkeerterrein worden we aangesproken door een zigeunermeisje van pakweg 10 jaar met een baby op haar arm. Gala (melk) voor de baby vraagt ze, terwijl ze haar hand ophoudt. Uit de koelkast reik ik haar een pak melk aan.  Nu kijkt ze me toch ietwat vreemd aan. Dat was niet de bedoeling, geld wilde ze. Ze bedankt me voor de melk en drinkt het pak zelf leeg. Ze stuurt haar jongere broertje naar ons toe om alsnog geld bij ons op te halen terwijl moeders ondertussen rustig van een afstand toekijkt. Wij laden de fietsen maar snel weer op de drager en rijden met Betty naar de kade en parkeren haar in de schaduw onder een boom. Na een kleine siësta  rijden we door naar Nafpaktos. Wat een schattig plaatsje! Ja, hier willen we wat langer blijven. Volgens de ACSI gids  zou er één camperplek en één camping zijn.  Op de camperplek aangekomen maken we gelijk rechtsomkeer. Wat een deceptie, hier wil niemand dood gevonden worden. Meestal  liggen campings wat verder van de bewoonde wereld, maar vandaag hebben we geen alternatief. Onze Snooper heeft er moeite mee, verschillende keren stuurt ze ons de verkeerde kant op. Dan maar instellen op coordinaten en waarachtig nu brengt ze ons wel naar de juiste plek. Er is echter één probleempje:  de camping bestaat niet meer. Het is nu verworden tot een kleine wildernis, omgeven door een hek met her en der wat vervallen gebouwen. Dat hebben wij weer. Omkeren lukt hier niet, dus op hoop van zegen rijden we een stukje door. Kijk aan, zijn wij effe bofkonten, we rijden een kiezelstrandje op.

  Waar vind je zo snel zo'n fijne plek voor een overnachting? Er is een douche en een waterkraan en ook een oude vrachtwagen die is omgebouwd tot koek-en zopie tent. De uitbater heet ons welkom op zijn paradijsje en maakt ons deelgenoot van de slechte economische tijden, die niet alleen de camping  maar ook hem treffen. Ach, we willen met alle plezier een souvlaki bestellen. Volgens de uitbater is het relatief veilig om hier te overnachten, maar het blijft deze zaterdagavond wel heel lang onrustig met auto's die over het strand rijden. ' s Nachts is het uitzicht op de Golf van Korinthe betoverend met al die lichtjes..