Mitikas en Astokos

13 september.
Onze route gaat via een prachtige kustweg verder naar het zuiden. We maken een koffiestop in het dorpje Mitikas, dat tegenover het eiland Kalamo ligt. Op dit eiland brengen zeelieden die vroeger in dienst waren bij Onassis hun oude dag door. We parkeren Betty tegenover het kerkje op de kade. Mitikas heeft geen boulevard, de terrasjes lopen door tot aan het water. Het zal er in het toeristenseizoen vast erg gezellig zijn, maar nu is het bijna uitgestorven. We zijn snel uitgekeken en rijden verder naar het vissersplaatsje Astakos, vanwaar veerboten vertrekken naar Ithaki en Kefalonia. Langs de kustlijn van Astakos is veel bedrijvigheid in de vorm van kweekvis. In de haven is het gezellig rommelig en dat bevalt ons wel. Daarom zoeken we hier een overnachtingsplek en die vinden we bij een sportveld aan een klein strandje. 'S Avonds zoeken we een restaurant uit en kiezen die waar de meeste gasten zitten. Daar zal het eten ongetwijfeld goed zijn. De menukaart ziet er indrukwekkend uit, maar in werkelijkheid kunnen we maar uit 2 gerechten kiezen: verse vis of verse vis. Nu is dat voor ons geen straf, want de vleesgerechten vinden we sowieso niet bijzonder in Griekenland. Het is al laat als we weer bij de camper aankomen en ook deze keer wordt ons fort bewaakt door een hele grote Griekse dog. 'S Nachts komt er nog een camperaar uit Oostenrijk naast ons staan. Dat voelt toch iets veiliger.