La douce France a la carte

27  augustus 2014
Het is zover, we zijn aan onze najaarsreis begonnen. Deze vakantie gaan we in Frankrijk doorbrengen. Welke kant we opgaan en welke routes we volgen laten we helemaal van het weer afhangen. We zijn de regen in Nederland spuugzat en hopen op een mooie nazomer in 'la douce France'. Ook nu gaan we weer een blog bijhouden, zodat we na afloop van de vakantie kunnen nagenieten. Ook kunnen familie en vrienden virtueel met ons mee reizen, als ze dat willen natuurlijk. En wij vinden het nog steeds erg leuk om reacties te krijgen of tips voor onderweg. Door allerlei omstandigheden kunnen we pas op 27 augustus vertrekken, maar nu zijn we er helemaal klaar voor.
We besluiten via de westkant van Frankrijk langzaam naar het zuiden te gaan en na een voorspoedige reis arriveren we aan eind van de middag in Frans Vlaanderen. In de buurt van het stadje Saint-Omer ligt een fijne camperplaats, pal achter de camping Beausejour in het plaatsje Arques. Wij kennen deze plek van twee jaar geleden, toen we onze eerste camperreis maakten. Het is er rustig en je staat aan het water. Het heeft hier wel wat van de Biesbosch. Je kunt uren door het marais dwalen of een bootje huren. Er is alleen geluidsoverlast van treinen, maar daar laten wij ons niet door uit het veld slaan. We zijn wel wat gewend als je zo dicht bij Schiphol woont. 
De volgende ochtend gaan we per fiets naar Saint-Omer. Wij bewaren zoete herinneringen aan dit stadje, omdat we hier eens zalig hebben gegeten. 

Maar eerst brengen we een bezoek aan de scheepslift 'les Fontinettes' in Arques. Deze scheepslift werd in 1887 gebouwd met als doel om vrachtschepen het hoogteverschil van 13 meter tussen de rivieren de Aa en de Leie te laten overbruggen. De scheepslift is nu niet meer in gebruik, maar er ligt nog wel een boot in en dat is best een raar gezicht, zo hoog in de lucht. Deze lift verving destijds vijf sluizen en kon meerdere schepen tegelijk versassen. Wanneer de ene bak naar beneden zakt dan gaat de andere omhoog. Een knap staaltje techniek voor die tijd. Het versassen van de schepen gaat tegenwoordig via één grote  sluis, die een eindje verderop ligt. 
In Saint-Omer maken we een stadswandeling door het centrum. We bekijken wat klassieke bouwstijlen met Vlaamse trapgevels en ook hier vinden we de zo typische baksteencultuur, die we een Oost Duitsland zo veel zagen, weer terug. Midden in het centrum ligt een groot stadspark, dat gedeeltelijk op de oude vestingwal werd gebouwd. We wandelen door smalle straatjes met de bekende kinderkopjes naar de Notre Dame kathedraal om de architectuur en de rijke inrichting te aanschouwen. Deze werd gebouwd tussen de 12e en de 15e eeuw en is niet alleen de grootste kerk uit de omgeving, maar bezit ook beroemde kunstschatten, waaronder een schilderij van Rubens. Heel charmant is ook het Sandelinmuseum. En dan is er nog de ruïne van de St-Bertinabdij, het meest gefotografeerde object uit de omgeving.

Saint-Omer en omstreken is een prettig begin van onze vakantie.  Het is een waterrijke streek met heel veel verschillende landschappen en een paradijs voor fauna en flora. Het is ook een streek met een indrukwekkende geschiedenis en elke periode heeft hier zijn sporen achtergelaten. Er is nog veel te ontdekken en we zijn nog lang niet uitgekeken op deze streek. Voor ons een reden om hier weer terug te komen. 

29 augustus -
De zon schijnt vandaag en daarom willen we naar de kust. In de monding van de Somme ligt een natuurreservaat, waar je naar hartelust kunt fietsen. Wij waren er twee jaar geleden en hebben toen een gedeelte van de Voie Verte gefietst. Het is de bedoeling om morgen de route te vervolgen. Maar eerst rijden we naar het gehucht Helfaut, zo'n 15 kilometer ten zuiden van Saint-Omer. Iets buiten dit slaperige dorpje ligt een enorme betonnen koepel met een doorsnede van 72 meter en wanden van 5.5 meter dik, la Coupole genaamd, verscholen in de groene heuvels. Deze geheime ondergrondse basis werd in 1943-1944 door de nazi's gebouwd voor de opslag en het lanceerklaar maken van geheime wapens. Ik bedoel de beruchte V1 en V2 raketten, waarmee Hitler Engeland wilde verwoesten. Alhoewel de RAF tijdens hun verkenningsvluchten verdachte activiteiten waarnam, zijn ze er nooit in geslaagd de bunker te vernietigen. La Coupole is tegenwoordig een centrum voor geschiedenis en een planetarium. Je wordt hier via de donkere jaren van de bezetting meegenomen in de waanzin van de nazi's enerzijds en de verborgen gebleven kanten van de ruimtevaartontwikkeling  anderzijds. Om onder de koepel te komen moeten we eerst een lange donkere ondergrondse tunnel doorlopen, waar het geluid van bombardementen wordt nagebootst. Daarna word je met een lift naar boven gebracht en kom je in de koepel waar de tentoonstellingsruimtes en de bioscopen zijn. Er zijn momenteel 2 thema's. Ten eerste 'De nieuwe wapens V1 en V2', in het spoor van Werner von Braun (de Duitse ingenieur, die aan de ontwikkeling van de V1 en V2 raketten heeft gestaan, wat later geleid heeft tot de eerste mens op de maan).           En ten tweede 'Noord-Frankrijk in Duitse handen', over de bezetting met onderwerpen als: Invasie, exodus, het dagelijkse leven, het verzet, collaboratie en bevrijding.
Het afgelopen voorjaar waren we op het schiereiland Usedom in Oost-Duitsland. Hier bezochten we het gehucht Peenemunde, waar de bakermat van de V1 en V2 raketten was. De wapens werden daar en later in de 'Dora' tunnels onder het Harzgebergte door gedeporteerden gefabriceerd en naar plekken zoals La Coupole gebracht om de geallieerden mee te vernietigen. Aan het eind van de oorlog namen diezelfde geallieerden de goed opgeleide en goed geïnformeerde ingenieurs en technici uit Peenemunde en Dora in dienst om verder aan de ontwikkeling van de ruimtevaart te kunnen werken. Zij zijn nooit gestraft voor hun misdaden op de mensheid, maar werden als helden ontvangen. Het is een zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Werner von Braun bijvoorbeeld was een geniaal wiskundige, die van een uit de hand gelopen hobby, eerst via Hitler en later via de Amerikanen, zijn levenswerk heeft kunnen volbrengen. We verlaten La Coupole dan ook met gemengde gevoelens. Ons bezoek heeft antwoord gegeven op veel onbeantwoorde vragen, maar heeft ook weer veel nieuwe vragen opgeroepen.
In de middag rijden we naar de kust en vinden een camperplek in Le Crotoy. Er staan op dit terrein wel 50 campers, maar wij hebben een prachtig uitzicht over de baai van de Somme. s'Nachts begint het stevig te regenen. 

30 augustus -
Het is grijs en somber weer. De regen valt bij tijd en wijlen met bakken uit de lucht. Om 12.00 uur regent het nog steeds, dus geen fietsweer vandaag. Omdat de voorspelling voor de komende dagen niet veel beter wordt, besluiten we maar om er een reisdag van te maken. Over de kustweg rijden we naar Dieppe en via de N27 naar Yvetot om zo via de Pont de Brotonne op het schattige dorpje Beuvron en Auge aan te rijden. We lezen dat het een van de mooiste dorpen langs de Route du Cidre is. We zien veel vakwerkhuisjes, waarin ateliers en antiekwinkeltjes zitten. Ook bij bruidspaartjes is het dorp een geliefd decor voor hun fotoshoots.
We overnachten op een rustige plek aan de rand van het dorpje, samen met 10 andere reislustige echtparen.

31 augustus -
Het is vandaag zondag, maar in Beuvron en Auge is het zeker geen rustdag. Langzaam ontwaakt het dorpje en tegen 11.00 uur is het weer volop bedrijvigheid. Bussen met toeristen en zelfs motorclubs komen op bezoek. Het lijkt wel een openluchtmuseum. Wij maken ook een toeristisch rondje en vertrekken tegen de middag, met wat flessen cider op zak, richting Rennes. We komen terecht in La Chapelle-aux-Filtzmeens op een prachtig gelegen kasteelcamping. Van hieruit zullen we morgen en misschien ook overmorgen gaan fietsen langs het Ille et Rance kanaal, dat Napoleon destijds heeft laten graven tussen Dinard en Rennes. Hier ligt een 102 kilometer lang fietspad en twee jaar geleden hebben we het stuk tussen Dinard en Dinan al gefietst. Maar eerst gaan we ons eens lekker laten verwennen in het het restaurant, dat in een van de bijgebouwen van het kasteel is gevestigd. En misschien nemen we morgenochtend wel een duik in het verwarmde buitenbad.