St. Rémy en Arles

15 oktober.

Vandaag Is het woensdag en marktdag in St.Remy. Het is een echte Provençaalse markt, die in de weide omgeving geliefd is om zijn sfeer en zijn diversiteit. De marktkramen staan niet alleen op de Place de la Republique, maar ook in de wirwar van straatjes die uitkomen op pleinen met fonteinen. Je kunt er bijna van alles kopen, van kleding en schoenen tot delicatessen en zeep. De markt is een feest van herkenning, er worden handen geschut, schouders geklopt of gezoend.  We kijken  onze ogen uit, al die geuren en kleuren. Op deze markt staan geen schreeuwerige verkopers, maar gepassioneerde marktkooplui die je hun producten graag willen laten proeven. Zelfs nu er veel hotels en campings zijn gesloten is het nog steeds gezellig druk. In het hoogseizoen moet je hier echt  niet zijn, veel te hectisch. Maar nu is het gemoedelijk en leuk. De café-terrasjes zitten vol en op het plein zingt een dame " La vie en rose" van Piaff. Het  stadje heeft nog de grandeur van vroeger en restanten van een stadswal uit 1400 met een toegangspoort die naar de oude binnenstad leidt. Langs de stadswal vind je nog veel statige herenhuizen. Ook het geboortehuis van de astroloog Nostradamus is hier te vinden. Smaakvolle winkeltjes fleuren de nauwe straatjes op. En wil je graag een museum bezoeken? Keus genoeg. Hier in St. Rémy, heeft ook Vincent van Gogh een tijdje gewoond en inspiratie opgedaan. Hij heeft hier meer dan 150 doeken gemaakt, waaronder 'De Irissen', 'Korenveld met maaier' en 'Landschap met cipressen'. Een groot aantal van zijn doeken maakte hij in het klooster van Saint-Paul-de-Mausole, waar hij zich vrijwillig had laten opnemen.
Later op de dag rijden we met Betty naar onze vorige camperplek in Fontvieille. We willen in de buurt nog fietsen en de beroemde molen van Alphonse Daudet bekijken. In deze omgeving wandelde de schrijver graag om inspiratie op te doen als decor voor zijn Provençaalse werk. Vanaf de molen heb je een prachtig uitzicht op de Alpilles, het Rhônedal en een paar kastelen. We brengen ook nog een bezoek aan het Chateau van Montauban, waar Daudet vaak logeerde. Het is nu een museum gewijd aan de tradities van Fontvieille. 

16 oktober
 We bezoeken Arles, de belangrijkste stad van de Camargue. Om het zekere voor het onzekere te nemen gaan we niet met Betty de stad in, maar zoeken eerst een camping op. Het schijnt dat op openbare parkeerplaatsen veel wordt gestolen uit campers.  Met het openbaar vervoer zitten we vanaf de camping binnen 15 minuten in het centrum van Arles. Bij het verkeersbureau kopen we eerst een Pass Liberté, waarmee we meerdere monumenten en musea kunnen bezoeken. Tijdens onze wandeling doen we als eerste het Antieke Theater aan, dat in 1827 werd blootgelegd en recentelijk gerestaureerd. We lopen door naar het Amphitheater, dat dateert uit de late eerste eeuw, maar in de middeleeuwen zijn huidige uiterlijk kreeg. Het theater lijkt veel op de Arena in Nimes. Omdat Henk graag de Thermen van Constantijn de Grote wil zien - uit de  4e eeuw na Chr. -  lopen we door naar de oever van de Rhône, die hier overigens weinig aantrekkelijks heeft. Achteraf vinden wij deze thermen niet zo bijzonder. Jammer, maar omdat we nu toch in de buurt van het museum Reattu zijn gaan we naar binnen. De schilder Jacques Reattu heeft van 1760 tot 1833 hier in de priorij van de Maltezer ridders gewoond en nu het een museum is beslaan zijn doeken enkele zalen. Verder zijn er werken van Italiaanse, Franse en Vlaamse schilders uit de 16e tot de 18e eeuw. Het museum bezit o.a. een Picassoschenking van 57 tekeningen en een fotoverzameling van Lucien Clerque. Het mooiste in dit museum vonden wij een beeldhouwwerk van Ossip Zadkine, geïnspireerd op de stijl van Picasso. Als laatste bezoeken we het klooster van Saint Trophine en vanwege de hitte  is het een genot om door het klooster te lopen. De kloostergang laat prachtig beeldhouwwerk zien, vooral de kapitelen en pilaren zijn wonderschoon. We sluiten de dag af met een frisse duik in het zwembad van de camping.

17 oktober. 
 De volgende dag rijden we met het ov naar Les Alyscamps, dat iets buiten het centrum van Arles ligt. De Alyscamps (Elysische velden) golden van de Romeinse oudheid tot de Middeleeuwen als een van de beroemdste necropolen van West-Europa. Wanneer een reiziger vroeger over de Via Aurelia naar Arles ging, bereikte hij de ingang van de stad via een weg die - heel luguber - was omzoomd door graftombes en mausoleums. Vroeger was het gebruikelijk om een overledene een graf op de Alyscamps cadeau te doen. Het was voldoende om de doodskist met een penning in de Rhône te laten drijven. De grafdelvers, die de kist bij de Pont de Trinquetaille onderschepten, waren verantwoordelijk voor de begrafenis. De kerk Saint-Honorat werd door de monniken, die de begraafplaats bewaakten, gebouwd in de 12e eeuw.
Na ons bezoek aan dit kerkhof gaan we naar de Camargue. We genieten van het weidse uitzicht en rijden door naar Saintes-Maries-de-la-Mer.