Via Annecy naar de Tarentaise

30 september

We willen nog even genieten van het najaar in het zuiden van la douce France en zijn dinsdagochtend weer op reis gegaan. Onze eerste overnachting is in het stadje Arlon, dat op de grens met Luxemburg ligt. We mogen achter de brandweerkazerne staan samen met een paar andere camperaars. Hier ontmoeten we een Nederlander, die vanwege de overstromingen in de buurt van Montpellier aan de thuisreis is begonnen. Oei, waar zijn we aan begonnen en wat staat ons te wachten daar in het zuiden? Hopelijk wordt het weer er snel beter. De volgende ochtend rijden we richting Bourgognestreek en strijken neer op een camperplaats in Givry, die direct aan een voie verte grenst. Deze voie verte was vroeger een spoorlijntje en is nu geasfalteerd. De wijnstreek rond Givry ligt zo’n 30 km ten zuiden van Beaune in de buurt van Chalon-sur-Saône en hier komt de de Côte Chalonnaise vandaan. Het is één van de betere wijnen uit deze streek en ooit de lievelingswijn van koning Henry IV. Het fietspad voert ons langs verlaten stationnetjes en verstilde dorpjes. Eerder hebben we een ander gedeelte van deze mooie  route gefietst en nu rijden we richting St. Gengoux. Het is heerlijk fietsweer en de natuur is op z'n mooist met al die herfstkleuren. Soms zien we onbeduidende, maar prachtige tafereeltjes zoals een zingend vogeltje op een elektriciteitsdraad tussen de zonnebloemvelden of een roofvogel die in de lucht danst op de thermiek en op een prooi jaagt. Met het ruizen van de wind en het geluid van onze fietsen over het asfalt op de achtergrond genieten we met volle teugen van de mooie landschappen. 

2 oktober

Op ons lijstje staat het meer van Annecy. Volgens ingewijden ligt rond het meer de meest fotogenieke fietsroute van Frankrijk met veel 'prentbriefkaartpanorama's'. Ben benieuwd! We gaan naar de  camping municipale van Annecy, de enige camping die nog open is. Deze camping blijkt helaas geen succesnummer: schuine plaatsen en lauwe douches. Maar we moeten aan de stroompaal, vanwege onze fietsbatterijen die nodig aan de oplader moeten. De volgende ochtend verkassen we snel naar een camperplaats dicht bij het centrum van Annecy. Net op tijd komen we hier aan en scoren de laatste beschikbare plek. Tot laat in de avond zien we gefrustreerde camperaars tevergeefs komen aanrijden voor een overnachtingsplek. De gemoederen lopen zo hoog op dat een  Duitser en een Fransman op de vuist gaan en het is uiteindelijk de gendarme die - geholpen door een kleine Française met twee enorme Deense doggen - de boel komt sussen. 
Annecy is best een leuke stad zo aan het meer en het toeristische centrum doet mij sterk denken aan een legpuzzel die ik thuis heb. Het riviertje de Thiou slingert zich een weg door het oude gedeelte van de stad. Verschillende eilandjes zijn met bruggen aan elkaar verbonden en vormen zo een soort klein Venetië. Het centrum van bestaat uit kleine steegjes, sfeervolle pleintjes en gekleurde huisjes. In de straatjes kom je veel grappige winkeltjes tegen en kun je op een terrasje genieten van alle heerlijkheden uit de streek. Ook zijn er enkele specialiteiten winkels met hammen en kazen uit de regio. Het is vandaag marktdag. Je zou kunnen zeggen dat we dan boffen en dat is natuurlijk ook zo. Maar alle heerlijkheden worden zo aantrekkelijk uitgestald, dat niets kopen bijna onmogelijk is.
Het fietspad van Annecy naar Ugine werd al in 1976 aangelegd op -wederom - een 'gerecyclede' spoorweglijn. In de zomermaanden komen hier al gauw 10.000 fietsers en skaters voorbij. Maar rond deze tijd is het een stuk rustiger. Wat ons opvalt is dat je hier nauwelijks e-bikes ziet rijden. Uiteraard wel veel dure racefietsen, bestuurt door semi-sportieve bikers in fel gekleurde fietspakjes. Het is hier gezien en gezien worden. De fietsroute is 50 km lang. Voor ons is dat net even teveel om op één dag te fietsen, we moeten immers ook weer terug. In alle rust verkennen we de aan het meer gelegen dorpjes en bezienswaardigheden. We passeren chique hotels en villa's, strandjes en jachthaventjes. Bij het dorpje Duingt - waar een sprookjeskasteel aan het water staat - keren we weer om.
De volgend dag rijden we met Betty voorbij dit dorpje en parkeren haar bij Bout du Lac. Daar vervolgen we onze fietsroute langs het petite Lac richting Faverges. We voeren nu niet meer langs het meer, maar door weiden en bossen langs de uitlopers van het Masif des Bauges. Op de terugweg lunchen we bij een restaurant aan het water, terwijl onze fietsbatterijen ondertussen staan op te laden. De hoge bergen die oprijzen aan de overkant vormen een prachtig decor voor het azuurblauwe meer. We hadden allang gezien dat de parapenters hier met bosjes van de berg af kwamen springen, maar vanaf het terras is dit toch wel een heel spektakel. Nog leuker zou het zijn om zelf zo'n duik vanaf de bergen te nemen en heel stiekum hoop ik ooit nog eens zo'n tweelingsprong te mogen maken.

5 oktober

Deze nacht slapen we op een parkeerplaats in St.Jorioz. Het is een gedoogplek zonder stroom, waar meerdere campers staan. De volgende ochtend is het al om zes uur rumoerig, terwijl het notabene nog stikdonker is. Twee uur later trekken we de rolhorren op en en schrikken ons rot, vanwege alle drukte om ons heen. Dachten we vanochtend uit te kunnen slapen. Blijkt dat er vandaag een fietsevenement rond het meer plaatsvindt, waarvan de start om 9.00 uur vanaf onze parkeerplaats is. Henk kan nog maar net voorkomen dat we helemaal klem komen te staan. In onze pyjama rijden we snel naar een rustiger plek om te ontbijten. Na de afwas vervolgen we onze reis richting Albertville. Via Moutier en Bourg St. Maurice klimmen we over een kronkelige bergweg naar St. Foy en Tarentaise. Dit bergdorp bestaat uit een paar kernen. Het chef-lieu gedeelte doet gezellig aan, maar wij rijden door naar het hoger gelegen ski-oord dat 4 km verder langs een nogal steile weg bereikbaar is. We zitten hier op 1500 m. Er ligt nog geen sneeuw en er heerst een serene rust. Alleen een paar huiseigenaren zijn aan het klussen. De chalets en appartementen zijn in de stijl van de Savoie neergezet. Het is de bedoeling dat we hier een paar vrienden bezoeken, maar kunnen het chalet niet vinden. Één telefoontje en even later komt Jenny naar beneden om ons op te halen. Na een allerhartelijkste ontvangst kunnen we het chalet bewonderen. Het is een prettig huis met vier slaapkamers, vier badkamers, een royaal woongedeelte met open keuken en een groot terras met een fantastisch uitzicht op het dal en omringende bergen. De Mont Pourri van bijna 3800 meter steekt boven alles uit. Jenny en Hans wonen hier een paar maanden per jaar, maar niet in de wintermaanden. Een rondwandeling door het wijkje leert ons dat er 's winters van alles aan winkels en restaurants is. Maar nu is alleen het toeristenbureau open, dat ook appartementen verhuurt. Het skigebied gaat tot 2600 meter hoogte en er is 50 km aan piste. Op 15 autominuten ligt het enorme skigebied Paradiski van Les Arcs en La Plagne met maar liefst 425 km piste en 143 liften. Daar hebben wij vroeger heel veel geskied.
Na twee dagen van Hans en Jenny's gastvrijheid te hebben genoten sluiten we ons bezoek af met een etentje in een restaurant in Bourg St. Maurice. De volgende dag nemen we afscheid en vertrekken richting Provence. Het was gezellig.