Van Poblet naar Peniscola

Zondag 24 april   
Bij tijds gaan we op pad om het Monastir de Poblet te bezoeken. Poblet ligt in het binnenland, zo'n 100 km vanaf Barcelona. Het is een van de grootste Cisterciënzer abdijen in Spanje en werd in 1151 opgericht door monniken uit Frankrijk. Het klooster staat sinds 1991 op de Werelderfgoedlijst va UNESCO. We komen binnen via de koninklijke poort en krijgen een rondleiding. We mogen alles bewonderen, behalve de privé vertrekken. 

 De kloostergang met de fontein in het midden is prachtig gerestaureerd.  In de kapittelzaal liggen de graftomben van abten, erboven vormen de ribben van het gewelf een palmboom. In de 12de of 13de eeuwse kloosterkerk bevinden zich in het transept, op twee bogen, de koninklijke graftombes van de koningen van Aragon. Men kan er onderdoor lopen. Heel bijzonder is ook het 16e eeuwse albasten altaarstuk. 
Er wonen nog altijd zo'n 50 cisterciënzer monniken op het terrein. Ze zijn erg vriendelijk, goedlachs en behulpzaam. Ze verbouwen het een en ander en bottelen er hun wijn, uiteraard! Als je je tijdelijk wilt terug trekken om je spiritueel te herbronnen kun je bij de monniken in het klooster in retraite gaan. 
'S Middags bezoeken we het middeleeuwse vestingstadje Montblanc. Ondanks dat het erg druk is vinden we met enig geluk snel een parkeerplaats. Kenmerkend voor het stadje is de bijna volledig bewaarde stadsmuur en volgens de legende zou onder deze stadsmuur de draak door St. Joris zijn verslagen.
We vallen midden in het middeleeuwse festival van San Jordi ( St. Joris voor ons). 
Sint Jorisdag is de dag waarop men zijn sterfdag herdenkt. Op deze dag, 23 april, geven geliefden in Catalonië elkaar traditiegetrouw een roos en een boek. We zien volwassenen en kinderen in middeleeuwse klederdracht. Overal staan kraampjes waar speelgoedzwaarden, schilden en andere ridderattributen worden verkocht. En ook de horeca staat niet stil met veel lokale specialiteiten. 't Is hier een groot vreetfestijn en de mensen staan in rijen te wachten op hun hapje of drankje.

Het is allemaal heel gezellig en natuurlijk draagt een lekker zonnetje ook bij aan de feestvreugde.
Voor de avond wilden we de Ebrodelta bereiken. Dit waterrijke gebied met vele rijstvelden is een walhalla voor vogelaars. In het dorp Els Muntell vinden we een camperplek bij een speeltuin naast een schooltje. De lokatie is simpel en we staan hier met een paar gasten uit Barcelona en een echtpaar uit Frankrijk. Er staat in de delta erg veel wind, en Betty schudt hevig heen en weer. We besluiten daarom de volgende dag niet te gaan fietsen, maar weer een stukje verder zuidwaarts te gaan.

Maandag 25 april
Tegen de verwachting in blijft het deze ochtend rustig op onze camperplek. Van enige activiteit van de naastgelegen school is niets te merken. Misschien een vrije dag. 
Op het brede strand is, behalve een eenzame camperaar, ook niemand te zien. Over smalle weggetjes, waar we tegenliggers nauwelijks kunnen passeren, verlaten we de Ebrodelta. Via de kustweg bereiken we Sint Carles de la rapita. Een aardige plaats met een jachthaven. Rond het middaguur komen we aan in Peñiscola. 
We staan hier op camperpark Los Pinos. De allervriendelijkste ontvangst en een relaxte sfeer onder de gasten, het zijn voornamelijk pensionado's, doet ons besluiten om hier wat langer te blijven. We voelen ons hier thuis en niet onbelangrijk: ze hebben hier fijne douches.

Dinsdag 26 april
In Nederland is het slecht weer, maar hier schijnt de zon en is het 20 graden. Deze ochtend gebruiken we om boodschappen in te slaan. Afgeladen fietsen we weer terug naar het camperpark. We hebben dan ook een fles drinkwater van 8 liter bij ons.
s' Middags maken we fietstocht langs de kust naar Benicarlo.

DDe kustweg is volgebouwd met hotels en appartementen. Daar houden wij niet zo van. Ook Benicarlo valt ons tegen; weinig authentieks te vinden. Het is ondertussen flink gaan waaien en we moeten, ondanks de trapondersteuning, toch nog flink trappen op de terugweg.

Woensdag 27 april
Deze ochtend brengen we een bezoek aan het stadje zelf. Peñiscola was vroeger een vesting en is gelegen op een rots. Bovenop deze rots bevindt zich een 14e-eeuws kasteel wat tussen 1294 en 1307 gebouwd is door de Tempelridders. Het is gebouwd op ruïnes van een Arabische citadel. Het kasteel bestaat uit grachten, een binnenplaats met waterput, een kerk, de kamers van de paus, zijn bisschoppen en priesters, de ridderzaal en het arsenaal, een bibliotheek en de Papal Basilica waar Paus Benedictus XIII begraven ligt. Hij maakte in 1411 van het kasteel een pauselijk paleis toen hij zich in Peñiscola vestigde. Het is een leuk plaatsje om te bezoeken, maar je moet wel klimmen: kleine smalle straatjes die steil omhoog lopen, soms via trappen. De witte huisjes lijken tegen elkaar geplakt vanaf de zee tot het kasteel. De smalle huizen hebben meestal drie of vier etages, een zonneterras op het dak en smalle balkons vol met bloempotten. Ieder balkon heeft zijn eigen tegeltjespatroon. Na de bezichtiging strijken we neer bij de vissershaven, waar we genieten van een pauselijke vismaaltijd. 's Middags brengen we door op het camperpark, in het zonnetje met een goed boek. Tegen middernacht begint het te regenen.