Stroomopwaarts
9 september 2013 - Gliki, Griekenland
8 september.
Één Hollander is vanochtend vroeg alweer vertrokken, maar de andere blijft nog wat dagen staan. Hij is een paar dagen geleden gevallen met de motor en is per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Daar constateerde men een arm uit de kom, die weliswaar netjes werd teruggezet, maar nu kan hij zijn hand bijna niet gebruiken.
Wij gaan op pad. Zwemkleding onder onze kleren, waterschoenen aan (want we zullen soms door het water moeten lopen). Een rugzakje mee met zonnebrandcrème, water en het fototoestel. Het begin van het wandelpad is nog geplaveid en hier worden we aangesproken door wat Grieken die ons willen laten raften of honing en geroosterde maïskolven verkopen. We lopen verder door een prachtig bos. Uiteindelijk zijn we bij de rivier op de plek waar het allemaal om draait - stroomopwaarts door de rivier lopen, zover als je kunt of durft. Er zijn nog een paar idioten, die hetzelfde plan hebben opgevat. Het water is ijskoud en Henk zegt al bijvoorbaat niet dieper te zullen gaan dan zijn knieën. Na een paar honderd meter houdt hij het dan ook voor gezien, terwijl ik nog even doorloop tot het water aan mijn middel komt. We hebben gehoord dat er een plek is waar je 25 à 30 meter moet zwemmen, maar dat is zelfs mij te gortig. Tegen de stroming in met deze watertemperatuur is alleen voor bikkels weggelegd en dat ben ik niet. Ik besluit daarom terug naar Henk te gaan, die geduldig op me zit te wachten. Wat een prachtige natuur is hier en wat een ervaring om zo door die kloof te lopen! Dit is het andere Griekenland, woest en overweldigend.
's Middags na de lunch verlaten we deze bijzondere plek met en beetje weemoed. We willen vanavond op een camping staan, om te wassen, fietsbatterijen op te laden en ander corvee. Halverwege besluiten we van de hoofdroute af te wijken om meer van het authentieke Griekenland te kunnen zien. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want opeens is de weg weg (zie foto)...... Dat staat dus nergens aangegeven !@#+=. We komen met een kleine omweg zo rond 16.00 uur aan op Camping Kalamiti Beach. Dat ligt zo'n 4 kilometer voor het havenstadje Preveza. Het is erg rustig op deze camping, alleen het personeel, de televisie en de hond maken veel herrie. En er is een prachtig zwembad, dat dan weer wel.
Gisteravond heb ik een mooie reportage gezien op tv over Grieken die hun eigen oplossing hebben gevonden voor de recessie. Mensen verlaten de stad waar geen werk meer is en keren terug naar het land van hun ouders of grootouders, en gaan weer leven van landbouw en veeteelt. Anderen gaan hun producten direct aan de consument leveren. Eigenlijk niets nieuws: stalletjes langs de weg kennen we ook uit Griekenland van 40 jaar geleden. Ben benieuwd of jullie ook wat merken van dit soort initiatieven.
Tot de volgende keer en sterkte met de muggenbeten!
Wat geniet ik van jullie verhalen over de reis door Griekenland. Ja, ik vind het het mooiste land dat ik ken. Naast de afwisselende natuur heb je ook te maken met vriendelijke en gastvrije bewoners. Ik kijk nu al uit naar de volgende "aflevering".
Groetjes, Fred
Ik ben gek op grotten en kloof lopen, heerlijk.
Ik heb me nog een keer aangemeld voor nieuwsbrief reactie, ben benieuwd of je dit kunt zien.
Geniet van je dag, daaag yf