Gytheo

29 september

Eindelijk weer eens een update van onze reis. We hebben enkele dagen niets van ons laten horen , omdat we niets hebben gedaan. Ja toch, het stadje Gytheo hebben we per fiets verkend. We zagen een lange boulevard met veel terrasjes en in de hoger gelegen straatjes achter de haven veel gerenoveerde visserswoninkjes. Pittoreske huisjes en kleine winkeltjes, waar we op het verkeerde tijdstip waren om te kunnen winkelen.  Daar zijn we nog steeds niet aan gewend: die lange siësta  van de Grieken. Om 13.00 uur sluiten veel winkels en als je om 16.30 uur aan een autochtoon vraagt hoe laat ze denken open te gaan is het antwoord meestal: misschien straks of over een uur of helemaal niet meer. Geen wonder dat de Grieken in zo'n diepe crisis zijn beland. Met musea is het ook zo spannend of ze open gaan en wanneer. Toen we in Gytheo aankwamen wilden we het Historisch en Etnologisch Museum van Mani bezoeken. Dit bevindt zich in de Tzanetaki-toren op het Kranai-eiland.  Toen we aankwamen was  het museum gesloten, dus besloten we het museumbezoek maar uit te stellen tot de ochtend dat we weer zouden vertrekken uit Gytheo. Het is immers met die warmte prettiger om 's morgens dingen te gaan bezichtigen en dan 's middags te gaan rijden of gewoon te gaan zwemmen of luieren aan het strand. Het is met 30 graden nog steeds erg warm aan de zuidkust van de Peleponesus, alhoewel er 's middags meestal een stevige bries opsteekt. Maar deze zondagochtend bleek opnieuw het museum gesloten te zijn. Of dat nou kwam doordat er een marathon was of dat het kolossale cruiseschip van M.S.C. in de haven ging aanmeren zullen we nooit te weten komen. Wij moesten in ieder geval omrijden, want Gytheo was hermetisch afgesloten voor alle verkeer.