De eerste week

Op woensdagmiddag 10 april vertrokken richting Tolkamer. Dit gehucht ligt op het punt waar de Rijn ons land binnenstroomt, dus bij Lobith in de buurt. Wat we daar te zoeken hebben? Nou dat is de plek waar ik via het NKC een camper-rijvaardigheidstraining ga volgen. Voor Henk wordt het te zwaar om alleen te rijden. De bedoeling is om na afloop van de cursus de zon op zoeken en direct naar het warme zuiden te gaan. We zijn met zo’n 30 aspirant chauffeurs en de eerste avond krijgen we na uitleg van het programma een update van de verkeersregels. De volgende dag mag ik op een groot parkeerterrein lastige manoeuvres gaan oefenen. 

Het gaat best goed en achteraf valt het me allemaal reuze mee. De volgende ochtend ga ik met mijn instructeur de openbare weg op. Over smalle dijkjes waar je elkaar nauwelijks kan passeren en de snelweg. Ik leer de breedte en de lengte van de camper en de draaipunten kennen. Ziezo, weer een ‘diploma’ erbij en klaar voor de reis naar Spanje en Portugal.

Na een ijskoude nacht vertrekken we op zaterdag richting Luxemburg. We maken een tussenstop in Heerlen, waar we de gasflessen laten vullen en komen ‘s middags aan op de camping in Arlon. Bij de flappentap in het stadje ligt iemand voor de pinautomaat op de grond en dat ziet er akelig uit: gevallen of onwel geworden. Henk belt 112 en onder auspiciën van een tandeloze zwerver lukt het hem in zijn beste frans een ambulance op te roepen. Die arriveert vrij snel en neemt het slachtoffer mee. Is dat even schrikken! Arlon is vaak onze eerste of laatste stop van de vakantie, want in het campingrestaurant serveren ze geweldige biefstukken. Maar ook hier is het berekoud,  de volgende ochtend valt er zelfs sneeuw.
Nu we om beurten kunnen rijden maken we meer kilometers op een dag. Hoe zuidelijker we komen, hoe warmer het wordt. In de Drôme overnachten we bij een aardige fruitboer op een hele fijne plek. In het boerderijwinkeltje kopen we een aantal streekproducten: wijn, kaas, confituren en vruchtensap. De boerderijhonden komen gezellig naast onze Betty liggen.

Er zijn ook geitjes, lammetjes en scharrelvarkens, maar die lopen gelukkig niet los. 

Omdat het de volgende ochtend regent maken we van de dinsdag ook een reisdag. Nu overnachten we in de buurt van Narbonne, in de plaats Gruisson aan de jachthaven. Het is er bewolkt maar niet koud. In Nederland schijnt het prachtig weer te zijn, een hogedrukgebied boven Skandinavië. Zijn we de verkeerde kant op gereden? Hadden we dan naar Groningen moeten gaan? 

We willen een rustdag en daarom rijden we de volgende ochtend naar la Palme. Hier bevindt zich een camperpark midden in een natuurgebied. Het is er stil, duidelijk nog voorseizoen. We staan pal aan het Etang de La Palme en ons uitzicht zou roze flamingo’s behoren te zijn. We zien ze niet, maar wel veel kitesurfers.

Ook leuk. Waarschijnlijk hebben ze de flamingo’s weggejaagd. Het waait hier, zoals gewoonlijk, behoorlijk hard. Toch maken we een flinke fietstocht om in Port-Leucate verse oesters te gaan eten. Dat was behoorlijk afzien!. En dan die die zadelpijn .......