Nantes, stad van de wonderlijke creaties

26 augustus 2015

De camperplaats in Les Sorigniėres is tegenover de bushalte. Dat is handig, want bus C4 brengt ons zo in 25 minuten naar het centrum van Nantes. Van daaruit nemen we de tram naar het Île de Nantes, dat midden in de Loire ligt. We stappen uit bij La Fabrique en lopen over het terrein van een voormalige scheepswerf. Dan opeens een schreeuw, luid en overweldigend. Ergens komt het geluid bekend voor, maar het is niet te plaatsen. Althans niet hier, midden in een stad. Dan komt de kolos puffend tevoorschijn en ik moet even met mijn ogen knipperen. Het is een mechanische olifant van meer dan 12 meter hoog, die op zijn gemak voorbij wandelt. 
Zijn poten dreunen op de grond en zijn slurf spuit een stevige straal water, we moeten oppassen om geen nat pak te krijgen. Kinderen staan met open mond te kijken naar het immense dier. Op de wandelende olifant zitten mensen, allemaal met een big smile. 
Een eindje verderop staat het Carrousel des Mondes Marins. Dit is een ode aan de zee, met vreemde zeeschepsels in een 360 graden draaiend theater. 
We zien hier 'Les Machines de L'Ile'. Een wondere wereld, geïnspireerd op Jules Verne. Op een passende plek: de verlaten scheepswerf van Nantes. Sinds 2007 laten kunstenaars, architecten en technici hier de meest fantastische ontwerpen verrijzen. 
In een grote hal bevindt zich de Galerie des Machines. Er staat een lange rij te wachten, maar we sluiten toch maar aan. En niet voor niets, eenmaal binnen is het de moeite waard. 
De meest vreemdsoortige creaties zijn hier te bewonderen. Alsof we de wereld van Verne binnen stappen. Als toerist mag je toekijken hoe de creaties het papier verlaten en levensecht worden. En als je geluk hebt mag je ze zelfs uitproberen. Zoals de beroemde inktvis uit 20.000 Mijlen onder Zee bijvoorbeeld. Geheel mechanisch kan het dier met zijn tentakels bewegen. Wat Verne destijds nog niet kon, kan nu wel. Ik vraag me af wat hij zou vinden van de creaties. En die er de komende jaren nog zullen ontstaan. Hier wordt verbeelding werkelijkheid en techniek tot kunst verheven. 
Wonderbaarlijke werelden, vol van avonturen, waar miljoenen mensen bij weg droomden, dat was de kracht van Jules Verne. Een soort toekomstbeeld, dat soms te onwerkelijk was om waar te zijn. Na Les Machines d'Ile is het hoog tijd om het Jules Verne Museum te bekijken. Bovendien is het heel hard gaan regenen. We laten ons daarom graag onderdompelen in de wereld van Jules Verne's spannende reizen. 
In het museum liggen de handgeschreven teksten en notities van Verne. Zijn creatieve geest fladderde over het papier met hier en daar een ruwe schets. Het zijn dezelfde soort schetsen die we terugvinden bij de tientallen Machines, die we hiervoor mochten bewonderen. Zijn verhalen blijken ook nu nog een levendige inspiratie voor talloze kunstenaars te zijn. Ondertussen weten we dat opvallend veel van zijn toekomstbeelden later waarheid werden. Zoals de reis naar de maan via een raket, de luchtballon, de onderzeeër en veel meer. Henk wordt helemaal lyrisch bij het zien van oude filmbeelden uit 1902 van de Gebr. Lumière, de eerste filmpioniers in Frankrijk. De beelden van gigantische reuzeninktvissen en flitsende onderzeeërs komen voorbij. Verne was de uitvinder van het sciencefictionverhaal, al waren ze altijd wel gestoeld op aardrijkskunde en natuurkunde. Maar dan verpakt in een spannend avontuur. We voelen het; de geest van Jules Verne is nog volop aanwezig in Nantes. 
Het blijft maar regenen en we willen nog zoveel zien. Als een verliefd stelletje lopen we dicht tegen elkaar aan onder moeders paraplu naar de tram, die ons naar het Kasteel van de Hertogen van Bretagne brengt, waar Anna van Bretagne in 1477 werd geboren. In dit kasteel werd in 1598 het Edict van Nantes door Hendrik IV getekend, waardoor er vrijheid van godsdienst kwam. Overigens werd dit Edict een eeuw later weer herroepen. In het gerestaureerde kasteel is het Historisch museum gevestigd. Hier komen we meer te weten over de geschiedenis van Nantes. Er is ook een schilderijententoonstelling met een selectie van 60 meesterstukken van Vlaamse en Hollandse meesters. Voornamelijk uit de periode van de Gouden Eeuw. Bij de balie wordt altijd gevraagd naar je nationaliteit, dit voor de statistieken. De medewerkster krijgt een lachstuip wanneer ik bloedserieus vertel Hollandse te zijn en Henk een Belg. Nadat we historisch en cultureel verzadigd zijn sluiten we ons bezoek af met een oer Franse crêpe. Ondertussen is het nog steeds nat buiten en kopen we bij Lafayette nog maar een tweede plu. Dat is misschien minder gezellig, maar zo blijven we wel droger. We passeren de beroemde Cathedrale St.Pierre et St.Paul, die we niet bezoeken. Op zoek naar  een speciaal restaurant lopen we pardoes een prachtig winkelcentrum binnen. Een beetje Bijenkorf en Magna Plaza, maar dan chiquer en groter. We sluiten ons bezoek aan Nantes af bij de  Italiaan en nemen de bus terug naar les Sorigniėres, waar Betty op ons staat te wachten. Uitgeteld leggen we ons te rusten.....